در جریان کشتار خونین آبان ۹۸، رژیم ایران ۱۵۰۰ شهروند ایرانی غیر مسلح را در طی دو هفته به قتل رساند و با قطع دسترسی به اینترنت، سعی در مخفی کردن شواهد این کشتار وحشیانه داشت تا ابعاد واقعی این سرکوب غیرقانونی را از چشم‌ها پنهان نگه دارد.
در طی این اعتراضات گسترده، تظاهرات‌کنندگان خشمگین در شهرهای کوچک و بزرگ خواستار پایان بخشیدن به رژیم جمهوری اسلامی ایران و سقوط رهبران آن بودند. در پاسخ، نیروهای امنیتی بر روی مردم بی‌سلاح آتش گشودند و صورت و ارگان‌های حیاتی آن‌ها را هدف قرار دادند. آن‌ها به قصد کشتن شلیک می‌کردند.
بنا به دستور دولت، بنزین جیره‌بندی و قیمت آن تا ۲۰۰ درصد افزایش پیدا می‌کند. این خبر نیمه‌شب منتشر می‌شود و بسیاری از شهروندان را متعجب می‌کند. جرقه‌ی تظاهرات در چندین شهر ایران زده می‌شود. صدها نفر از مردم برای تظاهرات به خیابان‌ها می‌آیند.
در مشهد، تظاهرات‌کنندگان جاده‌ها را مسدود و خیابان‌ها را به پارکینگ تبدیل می‌کنند. در اهواز، معترضان از رانندگان می‌خواهند که بنزین را تحریم و ماشین‌های خود را به نشانه‌ی اعتراض در وسط بزرگرا‌ه‌ها رها کنند.
بسیاری از معترضان، برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی شعار از سر می‌دهند.
در مشهد، تظاهرات‌کنندگان جاده‌ها را مسدود و خیابان‌ها را به پارکینگ تبدیل می‌کنند. در اهواز، معترضان از رانندگان می‌خواهند که بنزین را تحریم و ماشین‌های خود را به نشانه‌ی اعتراض در وسط بزرگرا‌ه‌ها رها کنند.
بسیاری از معترضان، برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی شعار از سر می‌دهند.
۲۴ آبان
مردم در بیش از ۵۰ شهر ایران مانند تهران، تبریز، اصفهان، و شیراز در اعتراض به افزایش قیمت بنزین به خیابان‌ها می‌آیند. نیروهای امنیتی با هدف متفرق کردن مردم به آن‌ها شلیک می‌کنند و حداقل ده نفر در اصفهان، بهبهان، کرمانشاه، کرج، و شیراز کشته می‌شوند.
دسترسی به اینترنت در سرتاسر کشور تقریبا قطع می‌شود و ایران در تاریکی دیجیتال فرو می‌رود. شرکت نت‌بلاکس، رصدکننده‌ی اینترنت، گزارش می‌دهد که ارتباط اینترنتی در ایران به هفت درصد سطح عادی رسیده است.
دسترسی به اینترنت در سرتاسر کشور تقریبا قطع می‌شود و ایران در تاریکی دیجیتال فرو می‌رود. شرکت نت‌بلاکس، رصدکننده‌ی اینترنت، گزارش می‌دهد که ارتباط اینترنتی در ایران به هفت درصد سطح عادی رسیده است.
۲۵ آبان
حداقل ۸۷ هزار نفر به اعتراضات می‌پیوندند. سرکوب وحشیانه ادامه دارد.
۲۶ آبان
خشونت‌بارترین اتفاق در شهر ماهشهر و حومه‌ی آن به وقوع می‌پیوندد. تعداد زیادی از نیروهای سپاه برای سرکوب اعتراضات به این شهر وارد می‌شوند و در شهرک چمران در حومه‌ی ماهشهر به روی معترضان آتش می‌گشایند. تظاهرات‌کنندگان به نیزاری در آن نزدیکی پناه می‌برند اما نیروهای سپاه آن‌ها را در نیزار محاصره می‌کنند و به رگبار گلوله می‌بندند. بعد از کشتار، نیروهای سپاه اجساد کشته‌شدگان را پشت یک کامیون سوار و آن‌جا را ترک می‌کنند. به خانواده‌ی قربانیان گفته می‌شود که حق برگزاری مراسم تشییع جنازه یا مصاحبه کردن ندارند.
۲۷ آبان
با وجود حضور سنگین نیروهای امنیتی، تظاهرات در تهران، کرج، شیراز و اصفهان ادامه پیدا می‌کند. بنا به گزارش گاردین، گستردگی تظاهرات به هفتاد درصد استان‌ها می‌رسد. در ماهشهر، نیروهای سپاه با تانک به شهر می‌آیند و وارد نبردی چندساعته با مردم محلی می‌شوند. بسیاری از قربانیان از ناحیه‌ی سر و سینه گلوله می‌خورند. تعدادی از زخمی‌ها در بیمارستان دستگیر می‌شوند. نیروهای سپاه اجساد کشته‌ها را با خود برده و مخفی می‌کنند تا بر تعداد واقعی کشته‌ها سرپوش بگذارند.
۳۰ آبان
ایران اتصال اینترنتی را به صورت جزئی برقرار می‌کند.
۲۸ آبان
سرمقاله‌ی گاردین، تظاهرات را "سرکوب شده" می‌خواند.
۵ آذر
رویترز، طبق آماری که از سه مقام رسمی ایران که خواستار فاش نشدن اسمشان هستند به دست آورده، شمار کشته‌ها را ۱۵۰۰ نفر اعلام می‌کند. این تعداد شامل حداقل ۱۷ نوجوان و ۴۰۰ زن می‌شود.
۲ دی
قربانیان
دولت ایران با به وجود آوردن فضایی پر از ترس، به خانواده‌‌های قربانیان فشار می‌آورد تا نام کشته‌شده‌ها عمومی نشود. هنوز هویت همه‌ی قربانیان شناسایی نشده است. هنوز از ابعاد سرکوب توسط حکومت اطلاع دقیقی نداریم. خانواده‌ها تهدید و دستگیر می‌شوند، زیر فشار هستند و حق صحبت درباره‌ی این کشتار را ندارند. مقامات ایران به سرپوش گذاشتن بر روی تعداد دقیق کشته‌شدگان ادامه می‌دهند و حقیقت را پنهان می‌کنند.
Thank you! Your submission has been received!
Oops! Something went wrong while submitting the form.
ویدئوها
تماس با ما
این وب‌سایت به یاد قربانیانی که زندگی خود را در راه آزادی ایران از دست داده‌اند، ساخته شده است. اگر در مورد هویت‌های شناسایی‌نشده‌ی قربانیان آبان خونین اطلاعاتی دارید، لطفا با آدرس ایمیل bloodynovember2019@gmail.com تماس بگیرید.